چرایی «شکایت» از دروغ «آغاز جنگ از سوی امام و انقلاب» / موسسه تنظیم و نشر آثار امام توضیح داد
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۵۸۰۵۸
در این باره نکاتی را باید مورد توجه قرار داد.
نخست آنکه همانطور که آزادی بیان اصلی محترم است، «دروغ گفتن و افترا» هم به شهادت شرع و وجدان اخلاقی حرام و ممنوع است. و در حقیقت اصل «مراجعه به محاکم قضایی» و «مطالبه دلیل از دروغ گو» بزرگ ترین ضامن و حافظ اصل آزادی بیان است. و اگر چنین نبود هر روز صدها نفر به شکایت از کسانی که با دروغ و تهمت قصد تخریب فرد و یا نهادی را دارند، در اقصی نقاط عالم، اقدام نمی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در تمام کشورهای جهان در کنار آزادی بیان، برای کسانی که به ناحق مورد ظلم و دروغ واقع می شوند این حق مقرر شده است تا با مراجعه به دادگاه، از مفتری تقاضای دلیل کنند. و طبیعی است اگر گوینده ای معتقد است که سخن صحیح و بر حقی گفته نباید از حضور در محاکم قضایی واهمه داشته باشد و می تواند در آنجا ادله خود را ارائه دهد.
نکته دوم آنکه این اتهام فقط «یک توهین و یا دروغ »درباره «یک فرد و یا یک انسان معمولی» نیست. همه می دانند اگر تهمت «آغاز جنگ» به امام و انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران زده شود و این دروغ با تکرار های غیر مسئولانه در رسانه جا باز کند، تا چه حد «آثار زیان بار حقوقی و اجتماعی» دارد.
در کنار این مسئله آیا کسی هست که از درد جانکاه مردان و زنانی مطلع نشود که فرزندانشان را برای دفاع از اسلام و ایران از دست داده اند و می بینند کسی رهبر آنها را به بی خردی در آغاز جنگ متهم می کند؟
نکته سوم آنکه این ادعا مستند به سخنان دروغی است که دبیر کل سابق نهضت آزادی از قول مرحوم دعایی نقل کرده است و شخص مرحوم دعایی بیش از چندین بار با صدای رسا آن را دروغ دانسته و در مجامع مختلف به تکذیب ادعای خلاف واقع دبیر کل نهضت آزادی اقدام کرده و این مطلب در زمان حیات او و مدعی بارها نشر یافته است. ولی متأسفانه اکنون باز هم بر اساس همان سخنانی که بارها تکذیب شده، کسی مجددا «تهمت کثیف آغاز جنگ» را متوجه امام می کند تا به خیال خود مخاطب خود را خوشنود کرده و یا کف و سوتی را برای خود بخرد.
و نکته آخر آنکه طبق قانون موسسه تنظیم و نشر آثار امام باید بر اساس وظایف محوله نسبت به این شکایت اقدام می کرد و از مظلومیت امام راحل و مردم ایران در مقابل این شبهه افکنی ها و دروغ پردازی ها دفاع می کرد.
بیشتر بخوانید:
«شکایت» موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی از شهاب الدین حائری شیرازی / «اتهام» او چیست؟عذرخواهی حسین دهباشی از اتهامزنی درباره علت فوت حاج احمد خمینی + دستنویس عذرخواهی
اعلام رضایت خانواده مرحوم یادگار امام درپی عذرخواهی حسین دهباشی
۲۱۲۲۰
کد خبر 1739075منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: محی الدین حائری شیرازی دروغگویی روحانیت روحانیون طلاب آغاز جنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۵۸۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به سینمای کارگری ایران به مناسبت روز کارگر
گرچه سینمای کارگری در ایران بهدنبال سینمای نئورئالیسم ایتالیا پیش از وقوع انقلاب اسلامی کلید خورد، اما دیری نپایید که با گذشت سالهای نه چندان طولانی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای کارگری رنگ بیشتری به خود گرفت؛ سینمایی که گذشته از سهراب شهیدثالث و کامران شیردل تا پیش از نیمه دوم دهه ۵۰، خسرو سینایی، عباس کیارستمی، رخشان بنیاعتماد، کیانوش عیاری، ابوالفضل جلیلی، اصغر فرهادی و سعید روستایی را در دایره مهمترین فیلمسازان خود از بعد از وقوع انقلاب میبیند.
در کنار فیلمهایی، چون «نگهبان شب» و «جنگ جهانی سوم» از رضا میرکریمی و هومن سیدی که مهمترین نمایندههای آثار کارگری اخیر سینمای ایران شمرده میشوند، از «بهآهستگی» مازیار میری، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» وحید جلیلوند، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «شیفت شب» نیکی کریمی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده و «ساعت ۵ عصر» مهران مدیری میتوان از دیگر آثار عرصه یادشده یاد کرد.
همچنین مجید مجیدی با «آواز گنجشکها»، علی رفیعی با «آقا یوسف»، بهرام توکلی با «اینجا بدون من»، جمشید محمودی با «چند متر مکعب عشق»، احمدرضا معتمدی به واسطه «آلزایمر» و منوچهر هادی بهواسطه «کارگر ساده نیازمندیم»، از جمله دیگر کارگردانانی هستند که با ساخت فیلمهای یادشده در تولید آثار سینمای کارگری دستی بر آتش داشتهاند.
البته پیداست که در برخی از آنها نظیر «جدایی نادر از سیمین»، نقش کار و کارگر، محوری و موضوع اصلی نیست، اما به نوبه خود بر آن بودند تا ادای دینی به این صنف آسیبپذیر جامعه داشته باشند.
به هر روی سینمای ایران به واسطه دغدغه و ذوق سینماگرانش همواره بر آن بوده تا در کنار سایر متعلقات آثار اجتماعی، موضوعات کار و کارگری را نیز به کانونی از تصاویر قصهگو بدل کند؛ که در این زمینه گامهای خوبی نیز برداشته است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر